Jobo op bezoek bij HiQ

27 juni 2008, door René Rijzewijk

Drie leden van de HiQGN zijn in het bezit van hetzelfde type HiQ. René Daemen bezit de BX642A uit 1955. Hij heeft de bijbehorende bakelieten satelliet luidsprekers.

Peter Boin bezit de B6X62A, het model van een jaar later en enkele jaren in productie geweest. Hij heeft de bijpassende houten satelliet-luidsprekers. Persoonlijk vind ik deze bijzonder goed van vormgeving.

Mijn persoontje is in het bezit van de B7X73A, de hoog ohmige versie uit 1957. Ook deze heeft de houten satelliet-luidsprekers. Voor de grote basluidspreker zie een artikel eerder op onze site.

Er IS nog een versie met alleen middengolf. Deze schijnt gemaakt te zijn voor oorden waar geen FM aanwezig is. Ik heb deze ooit een keer gezien bij een kennis, maar de heren technici zijn er nog niet uit in hoeverre deze 
oorspronkelijk is. Mogelijk dat we daar later eens op terug komen.

Alle drie de HiQGN heren hebben er een Garrard 4HF platenspeler bij. René Daemen en Peter in een console-uitvoering. Ikzelf in koffer-uitvoering. 

Dit laatste bleek erg handig bij de afgelopen verhuizingen. Het console model is zeker fraaier om te zien. Het koffer-model kan dan als voordeel bij niet gebruiken dicht en is zo stofvrij. Kan zelfs dicht bij het draaien van een plaat. 

Alle drie de heren hebben het traditionele Ronette element er inmiddels uit gehaald en vervangen voor een wat moderner. Deze elementen zijn allen stereo maar mono aangesloten. De HiQ radio zijn immers altijd nog mono. 
Voordeel is dat er nu ook op een veilige manier stereo platen gedraaid kunnen worden, daar mono elementen nu niet bepaald vriendelijk voor deze platen zijn. Zelf gebruik ik een Pickering XV-15 en het resultaat is er naar. Prachtig geluid.

Een losse voorversterker was niet nodig, want die zit in de B7X73A ingebouwd. Kwestie van een schakelaar omzetten bij de Phono ingang. De andere heren gebruiken een apart kleine versterker. 

Wat de heren ook gemeen hebben is een draaitafel van Nederlandse makelij, de Joboton. Voor allerlei specificaties en informatie verwijs ik naar de collega site van de NGG. Daar wordt er uitgebreid op ingegaan.

Het is een aardige platenspeler en een heel aardige en aparte wisselaar. Het blijft fascinerend om te zien hoe dat werkt. Hulde voor de creativiteit van de ontwerpers. Er zitten twee losse spindels voor de platen bij. Een brede van kunststof voor de singels en een metalen voor 25 cm platen, zowel vinyl als schellakplaten. Met name de kunststof spindel is niet 
volmaakt en verdiend wat aandacht. De onderste plaat blijft net even te veel vast steken en valt dus niet naar beneden.

In eerste instantie zette ik het bovenste deel van de spindel een fractie hoger. Bij een algehele onderhoudsbeurt van de Jobo met Peter Boin ontstond het idee om een heel klein beetje van het kunststof weg te veilen met een nagelvijltje. Het vlakje waar dat moet gebeuren zit aan de rechterkant als de spindel in positie zit. De vrije ruimte wordt dus naar 
boven toe iets meer waardoor de onderste plaat wel naar links verschoven kan worden. 

Simpel en heel doeltreffend! Nadien heb ik geen enkel probleem meer met wisselen. Het oorspronkelijke vroege Ronette element (met nog de opschroefbare naaldhoudertjes) hebben we vervangen voor een iets latere. Het geluid is er zeer hoorbaar op vooruit gegaan. 

De versie van mijn Joboton is wederom een koffermodel. Het is een smal koffertje en daardoor makkelijk op de radio te plaatsen. Dit komt door de aparte vorm van de compact gebouwde platenspeler. De koffer is duidelijk als vervoer bedoeld, er kan geen plaat gedraaid worden met de kap dicht. Bovendien steekt de arm bij het wisselen voorbij de rand van de koffer!
Waar echter helemaal niet aan gedacht is dat de arm vast te zetten is bij vervoer. Tamelijk slordig van de ontwerpers. Je moet het element dan ook 90 graden draaien zodat er geen naald uitsteekt onder de houder. 

Maar verder is het een bijzonder geestige wisselaar waar je met plezier naar kijkt. Hollanders hadden wel een patent op het ontwerp van platenspelers met een minimum aan constructie en materiaal. Zie ook Philips. Veel plastic, weinig gewicht. 

De Garrard is daarom voor de muziekliefhebber je van het. Mooi, degelijk, zwaar en heel precies in bedrijf. Onze HiQGN man Max Ramali weet daar over mee te praten, omdat hij de trotse bezitter is van de professionele topmodellen.

Maar de 4HF is een prachtige platenspeler voor thuis gebruik. Een waardige platenspeler voor een HiQ radio van Philips! En inmiddels weet u als lezer al dat wij uiterst enthousiast zijn over het geluid van de muziekweergave hiervan! 

Anders hadden wij er geen liefhebbers clubje voor opgericht...